Τύπος Έργου: Διπλωματική Εργασία
Πανεπιστημιακό Ίδρυμα: Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών
Εξεταστική περίοδος: Σεπτέμβριος 2024
Σπουδάστριες: Γεωργία Λαμπροπούλου, Ελένη-Ειρήνη Μουστάκα.
Επιβλέπων καθηγητής: Πάνος Δραγώνας
Παρατηρώντας κανείς τον σχεδιασμό της κατοικίας ανά τους αιώνες θα διαπιστώσει πως πάντα υπήρχε η ανάγκη διαμόρφωσης ενός κέντρου, το οποίο αποτελούσε το σημείο συγκέντρωσης των κατοίκων. Με την πρόοδο της τεχνολογίας και την εμφάνιση των smartphones, αυτό το κέντρο διασπάστηκε και πλέον κέντρο γίνεται το ίδιο το άτομο.
Σήμερα, η διασύνδεση του ανθρώπου με το διαδίκτυο έχει εξελιχθεί μέσω της επαυξημένης πραγματικότητας (AR), η οποία επιτρέπει τη διαχείριση και προβολή δεδομένων στον φυσικό χώρο. Στόχος της διπλωματικής μας εργασίας αποτελεί ο σχεδιασμός και η χωρική οργάνωση των επαυξημένων στοιχείων στον οικιακό χώρο.
Στο σενάριο που παρουσιάζεται, το άτομο χρησιμοποιεί φακούς επαυξημένης πραγματικότητας, οι οποίοι του επιτρέπουν να βλέπει τα άυλα στοιχεία κατά την είσοδό του στον χώρο.
Τα στοιχεία αυτά παίρνουν μορφή σχεδιαστικά με βάση την απόσταση από τον παρατηρητή και τις αναλογίες του κάδρου. Η πρώτη μονάδα κατοίκησης είναι ένας ανοιχτός χώρος για έναν κάτοικο, όπου τα άυλα στοιχεία προσαρμόζονται στις βασικές λειτουργίες της καθημερινότητάς του, δημιουργώντας νέες χωρικές ποιότητες και σχέσεις μεταξύ ατόμου, χώρου και οπτικής.
Παράλληλα σχεδιάζεται και μια δεύτερη μονάδα που αφορά τρία άτομα, μια οικογένεια με παιδί, και προσφέρει τη δυνατότητα κοινής ή ατομικής χρήσης των επαυξημένων στοιχείων, επιτρέποντας τον συνδυασμό τριών διαφορετικών οπτικών πεδίων στον ίδιο χώρο.
Προχωρώντας σε μια πιθανή επανάληψη των μονάδων πήραμε ως αναφορά βασικούς άξονες και συνθέσαμε ένα επίπεδο τεσσάρων μονάδων, όπου ο άυλος ιστός ενσωματώνεται πλέον ως αρχιτεκτονικό στοιχείο στην κάτοψη, ενώ μπορεί το επίπεδο αυτό να επαναληφθεί σε πολλαπλούς ορόφους για την δημιουργία ενός συγκροτήματος.
