Δημιουργοί: Κωνσταντίνος Βλαχαβας, Λάμπις Φαραντος.
Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός “Hospice – Home for the Terminally Ill | Edition #4”, Buildner.
1st Prize – Sustainable Design.
“Το θέμα του διαγωνισμού αφορούσε τον σχεδιασμό ενός hospice ενός χώρου φιλοξενίας για ανθρώπους με ανίατες ασθένειες. Από την πρώτη στιγμή αισθανθήκαμε την ανάγκη να προσεγγίσουμε το έργο με ευαισθησία και σεβασμό. Δεν θελήσαμε να εντυπωσιάσουμε, αλλά να δημιουργήσουμε έναν χώρο που να σέβεται τον άνθρωπο και τη φύση, και να προσφέρει γαλήνη, αξιοπρέπεια και φως σε δύσκολες στιγμές.”
Η σύνθεση βασίζεται σε δύο άξονες έναν δημόσιο οριζόντιο και έναν ιδιωτικό κατακόρυφο που ορίζουν τις κατευθύνσεις Ανατολής-Δύσης και Βορρά-Νότου αντίστοιχα. Οι ακμές τους ακολουθούν τα σημεία του ορίζοντα και ο οριζόντιος άξονας ευθυγραμμίζεται με την πορεία του ήλιου. Στο σημείο τομής τους δημιουργείται μια εσωτερική αυλή, ένας πυρήνας γαλήνης και συγκέντρωσης.
Γύρω από τους άξονες οργανώνονται όγκοι με διαφορετικές λειτουργίες, οι οποίοι μεταβάλλονται μορφολογικά ανάλογα με τη χρήση τους από κλειστοί σε ανοιχτοί, από ιδιωτικοί σε δημόσιοι εφαρμόζοντας τη λογική form, follows, function.
Καθώς ο επισκέπτης κινείται μέσα στους ψηλούς, ευθύγραμμους διαδρόμους, που δεν έχουν οροφή, έρχεται σε άμεση επαφή με τον ουρανό. Το φως, οι εποχές και ο χρόνος μπαίνουν κυριολεκτικά μέσα στην αρχιτεκτονική. Η απουσία οροφής δεν είναι έλλειψη, αλλά πρόσκληση μια υπαίθρια εμπειρία μετάβασης όπου ο ουρανός γίνεται μέρος της καθημερινής διαδρομής, υπενθυμίζοντας με απλότητα την παρουσία του κόσμου έξω από το κτίριο και μέσα στον άνθρωπο.
“Τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε εμφανές σκυρόδεμα, ξύλο, χάλυβας και γυαλί αποτυπώνουν ειλικρίνεια, αντοχή και απλότητα, ενώ οι πράσινες στέγες βοηθούν στη συγχώνευση του κτιρίου με το τοπίο.”
Για εμάς αυτή η διάκριση δεν είναι μόνο μια επιβράβευση, αλλά και μια επιβεβαίωση ότι μπορούμε, μέσα από τη σκέψη και τη δουλειά μας, να ανταποκριθούμε σε πραγματικές προκλήσεις και να συνομιλήσουμε ισότιμα με τη διεθνή αρχιτεκτονική κοινότητα.
Κείμενο δελτίου τύπου
Ποιοι είμαστε:
Είμαστε ο Λάμπις Φαράντος και ο Κωνσταντίνος Βλαχάβας, φοιτητές του Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Ο Λάμπις βρίσκεται στο 4ο έτος των σπουδών και προέρχεται από το Μαρούσι Αττικής, ενώ ο Κωνσταντίνος είναι στο 3ο έτος και έρχεται από τον Βόλο.
Για εμάς, η αρχιτεκτονική είναι κάτι πολύ περισσότερο από σχέδια και κατασκευές. Είναι ο τρόπος μας να εκφραζόμαστε, να σκεφτόμαστε και να μοιραζόμαστε. Είναι μια γλώσσα μέσα από την οποία μπορείς να επικοινωνήσεις συναισθήματα, να δημιουργήσεις εμπειρίες και πάνω απ’ όλα να προσφέρεις ποιότητα στη ζωή των ανθρώπων. Προσεγγίζουμε κάθε έργο με ανθρωποκεντρικό βλέμμα και ευαισθησία, δεν σχεδιάζουμε για να εντυπωσιάσουμε, αλλά για να αγγίξουμε.
Γνωριστήκαμε από το πρώτο έτος της σχολής. Αρχικά μας έφερε κοντά η κοινή μας αγάπη για την αρχιτεκτονική, και στη συνέχεια η συνεννόηση, οι κοινοί στόχοι και το κοινό ήθος έγιναν η βάση μιας ουσιαστικής φιλίας και συνεργασίας. Από το δεύτερο εξάμηνο μέχρι και σήμερα δουλεύουμε μαζί σε όλες τις ομαδικές ακαδημαϊκές εργασίες και, με φυσικό τρόπο, ήρθε και η απόφαση να δοκιμάσουμε και σε έναν διεθνή διαγωνισμό.
Η συμμετοχή μας στον “Hospice – Home for the Terminally Ill Edition #4” του Buildner ήταν η πρώτη μας επαφή με κάτι πέρα από το πανεπιστήμιο. Αρχικά διστάζαμε, το θέμα μάς άγγιξε πολύ, αλλά δεν νιώθαμε “έτοιμοι”. Καθοριστικός παράγοντας στη συμμετοχή μας ήταν ο καθηγητής μας, Μανώλης Αναστασάκης, ο οποίος μας παρότρυνε να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας και να πάρουμε το ρίσκο. “Αν δεν δοκιμάσετε, δεν θα ξέρετε ποτέ”, μας είπε και είχε δίκιο.
Το θέμα του διαγωνισμού, ένα hospice για άτομα με ανίατες ασθένειες, μας κινητοποίησε σε βάθος. Νιώσαμε την ευθύνη να δημιουργήσουμε χώρους γαλήνιους, ειλικρινείς, με επίκεντρο τον άνθρωπο. Να σχεδιάσουμε όχι κάτι επιδεικτικό, αλλά κάτι ουσιαστικό και απλό έναν χώρο που να ανακουφίζει.
Το βραβείο δεν ήταν ποτέ ο στόχος μας. Αυτό που είχε σημασία ήταν να εκφράσουμε τη σκέψη μας και να αποδώσουμε με σεβασμό την πρότασή μας. Η διεθνής αναγνώριση, όμως, ήρθε σαν μια συγκινητική επιβεβαίωση: ότι δύο φοιτητές από την Ελλάδα, χωρίς επαγγελματική εμπειρία, μπορούν να σταθούν με αξιώσεις δίπλα σε αρχιτέκτονες από όλο τον κόσμο. Αυτό μας δίνει δύναμη και πίστη να συνεχίσουμε. Ελπίζουμε να είναι μόνο η αρχή.
Για το Πανεπιστήμιο και το Τμήμα:
Το τμήμα μας προσφέρει μια σύγχρονη και πολυδιάστατη προσέγγιση στον σχεδιασμό του χώρου, ενθαρρύνοντας τη σύνδεση του εσωτερικού με το αστικό και φυσικό περιβάλλον. Μέσα από τη διδασκαλία θεωρητικών και εφαρμοσμένων μαθημάτων, αποκτούμε τα εργαλεία για να εκφράσουμε σκέψη, ευαισθησία και κοινωνική ευθύνη μέσα από την αρχιτεκτονική.
Παρ’ όλα τα εμπόδια και τις ελλείψεις που μπορεί να υπάρχουν όπως περιορισμένη χρηματοδότηση ή δυσκολίες πρόσβασης σε εξειδικευμένο εξοπλισμό, το ανθρώπινο δυναμικό του τμήματος αποτελεί σταθερό παράδειγμα αφοσίωσης, γνώσης και έμπνευσης. Είναι αυτό το στοιχείο που επιτρέπει σε ένα δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο να ανταγωνίζεται επάξια ακαδημαϊκά ιδρύματα του εξωτερικού με μεγαλύτερους πόρους στη διάθεσή τους.
Η συμμετοχή και βράβευσή μας στον διεθνή διαγωνισμό “Hospice – Home for the Terminally Ill” του Buildner του μεγαλύτερου οργανισμού διεθνών αρχιτεκτονικών διαγωνισμών ανέδειξε το Τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής του ΠΑΔΑ σε διεθνές επίπεδο. Ως αποτέλεσμα, το τμήμα μας ανέβηκε από την 8η στην 3η θέση στην κατάταξη των ελληνικών σχολών αρχιτεκτονικής σύμφωνα με τη βαθμολόγηση του Buildner.
Αυτό το επίτευγμα είναι μια απόδειξη πως η ποιότητα και η δημιουργικότητα μπορούν να ξεχωρίσουν, ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες.